قرص چاي سبز چيست؟

قرص‌ چاي سبز در صورتي كه تنها حاوي گياه چاي سبز باشد، دقيقا همان خاصيت چاي سبز را دارد و مي‌تواند به افزايش متابوليسم بدن كمك كند و روند جذب چربي‌ها را در بدن كاهش دهد. مصرف اين قرص‌ مانند چاي سبز بايد بر اساس قاعده باشد، زيرا زياده‌روي در مصرف اين قرص با وجود آنكه گياهي و طبيعي است مي‌تواند همان عوارض چاي سبز را داشته باشد.

قرص چاي سبز طي يك فرايند چند مرحله ايي ساخته و پرداخته ميشود . برگ هاي چاي سبز خشك شده فشرده شده پودر شده ، در برخي موارد مواد موثر آن توسط آب گرفته ميشود تا به شكل قرص يا كپسول دربيايد و يا خود برگ ها به صورت خالص و بدون مواد اضافي پودر شده و به كپسول تبديل ميشود.

پودر چاي سبز خطر بيماري هاي قلبي عروقي را كاهش مي دهد زيرا از تجمع پلاكت هاي خون جلوگيري كرده انبساط عروقي خون را بهبود ميبخشد . همچنين موجب آرامش خاطر گرديده و به همين منظور مصرف شبانه اين كپسول آرامبخش مي باشد

كاتشين (Catechine ) هاي موجود در چاي سبز و قرص چاي سبز و تركيبات موجود در پلي فنول ها، خاصيت آنتي اكسيدان قوي داشته كه راديكال هاي آزاد را غير فعال ميكنددرنتيجه سبب سلامتي بافت ها مي گردد. اين دسته از ملكول ها به علت خاصيت ترموژنيك و گرمازائي موجب كاهش وزن مي گردند، همچنين با سوخت و سوز وافزايش مصرف كالري نيز در درمان چاقي و در نتيجه كاهش وزن بكار ميروند

يكي ديگر از خاصيت هاي مهم قرص چاي سبز كاهش كلسترول خون مي باشد. قرص چاي سبز موجب كاهش چربي هاي بد خون (LDL) و تري گليسريد ها شده و بالعكس موجب افزايش چربي هاي خوب خون (HDL) كه براي بدن مفيد مي باشند مي گردد،همچنين بدن را در مقابل اكسيداسيون چربي ها و تجمع آنها محافظت مي نمايد.

اين نكته حائز اهميت است كه استفاده از اين داروها، به تنهايي براي كاهش وزن، به هيچ عنوان يك راه درمان اصولي نيست و فرد حتماً احتياج به رژيم غذايي مناسب تحت مراقبت يك رژيم درمان و فعاليت بدني منظم دارد.

نكات حائز اهميت درباره ي مصرف قرص چاي سبز بدين صورت است كه فرد مجاز است به ازاي هر كيلوگرم وزن بدن ، حداكثر 10 ميلي گرم چاي سبز به صورت قرص يا كپسول مصرف كند اما مصرف بيشتر از حد مجاز، ممكن است عوارضي داشته باشد از جمله باعث بي قراري، تحريك پذيري، بي خوابي، سردرد، سرگيجه و تپش قلب گردد.
همچنين در بيماران قلبي، كليوي، ناراحتي هاي رواني مانند اضطراب، پركاري تيروئيد و در كساني كه معده حساس دارند بهتر است با احتياط مصرف شود.
چاي سبز ممكن است اثر ضد انعقادي وارفارين را كاهش دهد، بنابراين افراد تحت درمان با وارفارين، در مصرف قرص چاي سبز احتياط كنند.
قرص چاي سبز ممكن است باعث كاهش هورمون هايي مانند تستوسترون، استاديول و انسولين در خون گردد.
به دليل وجود تانن در چاي، بهتر است قرص چاي سبز با دو ساعت فاصله از تركيبات آهن دار مصرف شود.
قرص چاي سبز در افراد حساس به كافئين منع مصرف دارد.
همچنين در دوران بارداري و شيردهي مصرف نگردد.

در نهايت مي‌توان به اين نتيجه رسيد كه نوشيدن چاي سبز يا مكمل‌هاي حاوي آن همچون قرص چاي سبز به همراه با برنامه غذايي براي كنترل ميزان مصرف كربوهيدرات‌ها و ورزش را مي‌توان به عنوان مثلثي براي حفظ سلامتي و تناسب اندام نام برد.

محصولات پيشنهادي :

دينه قرص روكشدار گياهي گرين تيدين ( چاي سبز )

گياه اسانس قرص 450 ميلي گرم كام گرين ( قرص چاي سبز )

سينا فرآور قرص گياهي هزال ( لاغري )

عملكرد آنتي اكسيدان (1)

وقتي صحبت از سلامت است يكي از اصطلاح‌هايي كه عموما شنيده مي‌شود آنتي‌اكسيدان است . پزشكان تغذيه دائما توصيه ميكنند كه چگونه بايد آنتي‌اكسيدان را در رژيم غذايي‌تان يا برنامه‌ي روزانه‌ي مراقبت از پوست‌تان بگنجانيد. به طور قطع آنتي‌اكسيدان‌ها براي سلامت فوق‌العاده مفيد هستند، و اين بيش از يك دليل دارد. فوايد آنتي‌اكسيدان‌ها به علت توانايي آنها در مبارزه با راديكال‌هاي آزاد است.
بدن ما به‌ طور مداوم ميزبان آنتي اكسيدان‌ ها و راديكا‌ل‌هاي آزاد است برخي از آنتي‌ اكسيدان‌‌ها توسط خود بدن ساخته مي‌شوند و بقيه‌ي موارد از طريق تغذيه تأمين مي‌شوند.
آنتي‌اكسيدان‌ها تركيباتي هستند كه باعث محافظت در برابر آسيب سلولي ناشي از مولكول‌هايي به نام راديكال‌هاي آزاد مي‌شوند. آنتي اكسيدان ها مواد مغذي در غذاها هستند كه مي توانند از تخريب بدن جلوگيري كنند؛ در واقع آنتي اكسيدان ها باعث خنثي كردن راديكال هاي آزاد مي گردند. آنتي اكسيدان ها مانند جارو در برابر راديكال هاي آزاد عمل مي كنند و باعث از بين بردن راديكال هاي آزاد و نوسازي سلول هاي تخريب شده، مي شوند.آنتي اكسيدان ها از عواملي هستند كه سلول ها را در مقابل اكسيدان ها محافظت كرده و مانع از تخريب سلولي و آسيب هاي مزمن در برابر راديكال آزاد ميشوند . اين مواد در جلوگيري از ايجاد بيماري هايي مانند سرطان , بيماري قلبي , سكته مغزي , آلزايمر , آرتريت روماتوئيد و كاتاراكت نقش دارند

راديكال آزاد چيست؟

آنتي اكسيدان ها به اسلحه اي عمومي در مبارزه براي حفظ سلامت تبديل شده اند اما در داستان آنتي اكسيدان ها و راديكال هاي آزاد با مشكلاتي مواجهيم. آنتي اكسيدان ها در اشكال گوناگوني وجود دارند؛ از ويتامين هايي مانند ويتامينC، E و بتاكاروتن گرفته تا مواد معدني مانند منگنز و سلنيوم و طبيعتا هر يك مي تواند تاثير متفاوتي بر سلول هاي بدن بگذارد. در سال هاي اخير براي مثال، دانشمندان گزارش داده اند بتاكاروتن به جاي كاهش ميزان ابتلا به سرطان، در واقع خطر مرگ ناشي از سرطان ريه يا بيماري هاي قلبي را ميان گروهي از سيگاري ها افزايش داده است.

آنتي اكسيدان ها با خنثي سازي راديكال هاي آزاد فرآيند اكسيداسيون را متوقف مي كنند. براي انجام اين كار خودآنتي اكسيدان ها اكسيده مي شوند. به همين دليل دائما به وجود منابع آنتي اكسيداني در بدن نياز است.

نحوه عملكرد آنها به دو روش طبقه بندي مي شود :

▪ شكستن زنجيره: زماني كه يك راديكال آزاد الكتروني را جذب كرده يااز دست مي دهد ، راديكال دوم تشكيل مي شود. سپس اين ملكول همين كار را با ملكول سوم انجام مي دهد.

اين روند ادامه مي يابد تا زماني كه ترميناسيون روي دهد كه طي آن يا راديكال بوسيله يك آنتي اكسيدان شكننده زنجيره مانند بتا كاروتن و ويتامين هاي C و E تثبيت مي شود ، يا براحتي به يك محصول بي ضرر تبديل مي شود.

▪ راه بازدارنده: آنزيم هاي آنتي اكسيدان مانند سوپراكسيد دسموتاز ، كاتالاز و گلوتاسيون پراكسيداز با كاهش ميزان تشكيل زنجيره از اكسيداسيون جلوگيري مي كند. چنين آنتي اكسيدان هايي با يافتن راديكال هاي آغاز گر مي توانند يك زنجيره اكسيداسيون را براي هميشه متوقف سازند. همچنين مي توانند با تثبيت راديكال هاي فلزي مانند مس و آهن از اكسيداسيون جلوگيري كنند.

تاثير هر آنتي اكسيداني در بدن بستگي به اين دارد كه درگير چه راديكال آزادي مي شود ، چگونه و كجا توليد مي شود ، و هدف آسيب كجاست. بنابراين در حاليكه يك آنتي اكسيدان در يك سيستم ويژه مي تواند در برابر راديكال هاي آزاد اثر حفاظت بخش داشته باشند ، ممكن است در سيستم هاي ديگر هيچ تاثيري نداشته باشند. يا در شرائط خاص يك آنتي اكسيدان حتي ممكن است بعنوان يك پرو- اكسيدان كه انواع اكسيژن سمي را ايجاد مي كند ، عمل نمايد.

ميزان مناسب دريافت آنتي اكسيدان ها

انجمن قلب آمريكا مصرف مكمل هاي آنتي اكسيداني را به افراد توصيه نمي كند ، تا اطلاعات بيشتري در اين زمينه بدست آيد. در عوض پيشنهاد مي كند همه سعي كنند روزانه تنوعي از غذاها را از همه گروههاي غذايي اصلي مصرف كنند. بعلاوه ويتامين C ، ويتامين E ، سلنيم و كاروتنوئيد ها يي مانند بتا كاروتن را بايد از مواد غذايي و نه از مكمل ها دريافت كرد. پس از بررسي اطلاعات موجود در زمينه اثرات سودمند يامضر آنتي اكسيدان ها محققان به اين نتيجه رسيدند كه مدرك كافي براي تاييد مصرف زياد اين مواد مغذي براي مقابله با بيماري ها ي حاد ندارند. در واقع آنها هشدار داد ه اند كه دز هاي بشدت بالاي آنتي اكسيدان ها ممكن است به بدن صدمه برسانند و مشكلاتي از جمله اسهال ، خونريزي و احتمال واكنشهاي سمي راايجاد كند.

آيا مصرف مكمل هاي آنتي اكسيدان به همان اندازه آنتي اكسيدان هاي طبيعي موثر هستند؟
تفاوت فيزيولوژيكي معني داري بين آنتي اكسيدان هاي افزودني با آنهايي كه به طور طبيعي در منابع غذايي موجود هستند وجود ندارد. با اين حال هيچ مدركي هم مبني بر اين كه دريافت آنتي اكسيدان ها به عنوان يك رژيم مكمل غذايي به خوبي آنتي اكسيدان هاي موجود در مواد غذايي عمل كند وجود ندارد.

نبايد با مصرف مكلمل هاي غذايي دريافت آنتي اكسيدان ها را بيش از حد بالا برد چرا كه اثري نخواهد داشت. در حالي كه با مصرف مواد غذايي به ندرت اتفاق مي افتد كه مصرفي بيش از حد از آنتي اكسيدان ها داشته باشيد.

در مقاله اي كه بتازگي منتشر شده، محققان سم شناسي تاكيد كرده اند باورهاي همه يا هيچ درباره آنتي اكسيدان ها، فقط زماني درست از كار در مي آيد كه توجه ما به ميزان مناسب مصرف آنها معطوف باشد. آنها مي نويسند: «طي چند دهه، آنتي اكسيدان ها مانند آونگي بين دو برچسب «صرفا سالم» و «بسيار سمي» و نيز بين دو برچسب «آنتي اكسيدان هاي طبيعي بهترين هستند» و «هيچ كاري از آنتي اكسيدان ها بر نمي آيد» در نوسان بودند. طرفين اين مجادله، گوش شنوايي براي استدلال هاي طرف مقابل نداشتند. امروز نيز اين احكام نادرست تصحيح نمي شود و از اين رو آونگ آنتي اكسيدان ها همچنان ميان اين دو ديدگاه افراطي در نوسان است. قاعدتا چنين تحقيقاتي اختلال ايجاد مي كند و سبب سردرگمي دانشمندان و مصرف كنندگان خواهد شد.

جزييات بيشتر درباره ي آنتي اكسيدان ها را اينجا بخوانيد : عملكرد آنتي اكسيدان (2)

عملكرد آنتي اكسيدان (2)

همان‌طور كه در قسمت‌ قبل درباره ي عملكرد آنتي اكسيدان (1) خوانديد، يكي از مهم‌ترين اثرات آنتي اكسيدان‌ها كنترل راديكا‌ل‌هاي آزاد موجود در بدن است كه براي بافت‌ها و سلول‌هاي بدن بسيار مضر هستند. راديكال‌هاي آزاد عامل بسياري از مشكلات جسماني و سرطان‌ها و ديابت و پيري زودرس پوست و چشم هستند.

اما بالاخره پژوهش ها درباره آنچه آنتي اكسيدان ها مي توانند در بهبود وضع سلامت شما انجام دهند يا آنچه نمي توانند انجام دهند چه مي گويند؟ موارد زير ممكن است در پاسخ به اين پرسش مهم راهگشا باشند.

۱ ـ همه آنتي اكسيدان ها اثرات يكساني ندارند: از آنجا كه آنتي اكسيدان ها انواع بسيار گوناگوني دارند، شما بايد ميوه ها و سبزيجات متنوعي را كه سرشار از آنتي اكسيدان هستند، مصرف كنيد. به اين ترتيب مي توانيد از طيف كاملي از فوايدي كه آنها فراهم مي آورند، بهره ببريد. بعلاوه، مخلوط آنها براي سلامت شما مفيد است. براي مثال، برخي آنتي اكسيدان ها مي توانند نقش مهم تري در پيشگيري از برخي بيماري ها مانند سرطان بازي كنند، در حالي كه ساير آنتي اكسيدان ها در مبارزه با بيماري هاي زوال اعصاب بهتر عمل مي كنند.

در مطالعه اي درباره مردم هلند كه در مجله عصب شناسي (Neurology) منتشر شده است، پژوهشگران از يافتن هر نوع رابطه و همبستگي ميان رژيم غذايي سرشار از آنتي اكسيدان و زوال قواي شناختي يا سكته مغزي مايوس شدند، اما همان طور كه اليزابت دِوُر، مدرس دانشكده پزشكي هاروارد در بوستون و يكي از مولفان اين تحقيق مي گويد، «هزاران آنتي اكسيدان در رژيم هاي غذايي وجود دارد و برخي از رژيم هاي غذايي ممكن است آنتي اكسيدان قوي تري داشته باشند.»

۲ ـ بيشتر افراد از منابع طبيعي، آنتي اكسيدان كافي دريافت نمي كنند: براي اغلب بزرگسالان سالم، آنتي اكسيدان هاي موجود در رژيم غذايي سرشار از ميوه ها و سبزيجات تقريبا براي مقابله با آسيب هاي ناشي از راديكال هاي آزاد در بدنشان كافي است. اما، جفري بلومبرگ، مدير آزمايشگاه تحقيقات آنتي اكسيدان ها و استاد تغذيه در دانشگاه تافتس مي گويد بيشتر افراد ميزان توصيه شده روزانه ويتامين هايي مانند C و E را دريافت نمي كنند. ميانگين مقداري كه بزرگسالان بايد ويتامين E دريافت كنند ۱۵ ميلي گرم در روز است، اما بيش از ۹۰ درصد افراد اين مقدار را دريافت نمي كنند و تنها حدود نيمي از اين مقدار را از رژيم غذايي خود مي گيرند. بلومبرگ مي گويد: «اين كمبود نگران كننده است. ويتامين C كمبود ديگري به شمار مي رود. ويتامين C و E موجود در رژيم غذايي مرسوم در كشوري مانند آمريكا نيز كم است. توجه داشته باشيد فقط با نوشيدن روزانه يك ليوان آب پرتقال تقريبا مي توانيد نياز روزمره خود را به ويتامين C برطرف كنيد. تامين ويتامين C مورد نياز كار بسيار ساده اي است و من در تعجبم كه چرا مردم با كمبود اين ويتامين مواجهند.»

اما خوردن مقدار بيش از اين الزاما براي سلامت مفيدتر نيست. در واقع دريافت ميزان دقيق آنتي اكسيدان ها در ايجاد تعادل فعاليت هاي راديكال آزاد در بدن مفيد است. به همين دليل است كه متخصصان تغذيه توصيه نمي كنند با مصرف مكمل ها آنچه را در رژيم غذايي روزانه به دست نمي آوريد، جبران كنيد. زيرا معلوم نيست از دريافت بيش از حد برخي از اين آنتي اكسيدان ها (مثل بتاكاروتن كه مي تواند سبب افزايش خطر مرگ زودرس شود) در امان باشيد و براحتي ممكن است دچار مسموميت ناشي از دريافت بيش از حد اين مواد غذايي از طريق مصرف مكمل ها شويد.

۳ ـ به همه ادعاهايي كه مي گويند آنتي اكسيدان ها طول عمرتان را زياد مي كنند (يا برعكس مي گويند شما را مي كشند) به ديده ترديد نگاه كنيد: بلومبرگ مي گويد: «آيا ادعاهاي مطرح درباره آنتي اكسيدان ها كمي اغراق آميز است؟ بله، اگر اين ادعاها مي گويند آنتي اكسيدان ها مي توانند از آلزايمر، سرطان، بيماري هاي قلبي، بيماري هاي چشم، بيماري هاي كليه و خلاصه هر چه فكرش را بكنيد پيشگيري كنند، معلوم است اغراق آميزند. در واقع هر گونه ادعاي قطعي و دقيق در اين زمينه اغراق آميز خواهد بود.»

البته ادعاهاي بحقي هم هستند كه بايد درباره آنها با پزشك خودتان مشورت كنيد. مثلا، شواهدي در دست است كه ويتامين E و Cمي تواند به كاهش خطر بروز عوامل منجر به نابينايي در دوران پيري كمك كند و از آسيب هاي چشمي ناشي از سالمندي پيشگيري نمايد.

۴ ـ به دنبال ميوه «همه چيز تمام» نباشيد: شواهدي در كار نيست كه نشان دهد آنتي اكسيدان ها مي توانند با بيماري هاي مزمن مقابله كنند. با اين حال از گوشه و كنار و گاهي در عالم تجارت و تبليغات مواد غذايي حرف هايي مي شنويم كه برخي ميوه ها را در چنان جايگاهي مي نشانند كه انگار مي توانند تمام آسيب هاي راديكال هاي آزاد را به كمترين حد ممكن برسانند، اما «ميوه همه چيز تمام» بيشتر يك ادعاي تجاري از قبيل ساير ادعاهايي است كه فقط به جيب شما چشم دوخته است و مبناي علمي ندارد. اين ادعاها هرگز از سوي وزارت غذا و داروي ايالات متحده يا مراجع ذيصلاح ديگر در اين كشور مورد تائيد قرار نگرفته است.

۵ ـ هميشه اعتدال پيشه كنيد: ما همگي مي توانيم از آنتي اكسيدان ها بهره ببريم، اما اين كار را بايد از طريق رژيم غذايي روزانه خودمان، كه بايد تنوع قابل قبول و نيز ميزان درست اين مواد را در خود داشته باشند، انجام دهيم و البته دريافت برخي آنتي اكسيدان ها، از قبيل ويتامين C و E، از دريافت برخي از هزاران آنتي اكسيدان ديگري كه در غذاهاي گوناگون يافت مي شود، مهم تر است.

آنتي اكسيدان ها شامل مواد غذايي مختلفي هستند كه حتما قبلا نام آنها را شنيده‌ايد، مثلا كارتنوئيدها (carotenoids) مانند بتاكاروتن (beta-carotene)، ليكوپن (lycopene) و ويتامين C، اين مواد نمونه‌اي از آنتي اكسيدان‌هايي هستند كه فرآيند اكسيداسيون يا واكنش سلولي در برابر اكسيژن، پراكسيد يا راديكال‌هاي آزاد را مهار مي‌كنند.

انواع آنتي اكسيدان ها

كاروتنوئيد ها

كاروتنوئيدها پيش سازهاي ويتامين آ هستند. فيتوكميكال هايي كه در ميوه ها و سبزي هاي زرد، نارنجي و قرمز وجود دارند.

ويتامين ث

ويتامين C از جمله عوامل بسيار مهم در سيستم ايمني بدن است. همچنين در توليد كلا‍ژن در بدن نقش بسيار ضروري دارد. مركبات، سبزيجات و ميوه هاي تازه سرشار از اين ويتامين هستند. اين ويتامين در مقابل حرارت حساس بوده و در حرارت بالا مقدار زيادي از آن هدر مي رود.

در بالغين مرد روزانه 90 ميلي گرم و در بالغين زن 75 ميلي گرم در روز نياز است.

ويتامين E

ويتامين E از جمله ويتامين هاي محلول در چربي است كه در سيستم ايمني بسيار مهم و ضروري است.

بهترين منابع غذايي ويتامين E شامل: آجيل، مارگارين و روغن هاي گياهي مثل روغن جوانه گندم، سويا، بادام، گردو، فندق، ذرت، دانه كتان و زيتون است.

نياز آن در بالغين روزانه 15 ميلي گرم مي باشد.

سلنيوم

سلنيوم از جمله عناصر كمياب است كه در بدن به ميزان كم وجود دارد و علي رغم اين ميزان كم، بسيار ضروري و حياتي است. سلنيوم در پيوند با پروتئين در بدن به عنوان يك آنتي اكسيدان بسيار قوي عمل كرده و بدن را در مقابل راديكال هاي آزاد حفظ مي كند.

در يك سري مطالعات چنين به نظر مي رسد كه ميزان ابتلا به بيماري هاي قلب و عروق و سرطان در افرادي كه محتوي سلنيوم برنامه غذايي اشان بالاتر بوده، كمتر است.

محتواي سلنيوم غذاها، به ميزان سلنيوم موجود در خاك يا آبي بستگي دارد كه گياه يا حيوان از آن تغذيه مي كند. ولي به دليل اتصال آن به پروتئين، در تمام غذاهاي حيواني وجود دارد. منابع عمده ي آن شامل غذاهاي دريايي، قلوه، جگر، گوشت و ماكيان هستند.

محتواي سلنيوم در غلات متفاوت بوده و به محل رويش آن ها وابسته است.

روزانه بدن ما 55 ميكروگرم سلنيوم احتياج دارد.

فيتو كميكال ها

فيتو كميكال ها مواد شميايي طبيعي هستند كه به طور طبيعي در سبزيجات، ميوه ها، دانه ها، آجيل و حبوبات وجود دارند.

منابع گياهي و خوراكي آنتي اكسيدان ها بر اساس رنگ

قرمز هاي حاوي آنتي اكسيدان:

سيب قرمز – فلفل دلمه اي قرمز – گيلاس – توت سياه و قرمز – انگور قرمز – تربچه – تمشك – آلو قرمز – توت فرنگي – گوجه فرنگي – هندوانه

نارنجي هاي حاوي آنتي اكسيدان:

قيصي – فلفل ذلمه اي نارنجي – گردو – كدو حلوايي – طالبي -هويج -انبه – پاپايا – كدو تنبل – پرتقال -سيب زميني شيرين

زرد هاي حاوي آنتي اكسيدان:

سيب – موز- فلفل دلمه اي زرد- گل كلم – ليمو شيرين – پياز – گلابي – آناناس- كدو

سبز هاي حاوي آنتي اكسيدان:

آووكادو – كلم- كيوي – ليمو ترش- آرتيشو- كلم بروكلي – جوانه ها – خربزه سبز – خيار – انگور سبز- لوبيا سبز – تره فرنگي – كاهو -نخود سبز – اسفناج- برگ چغندر

آبي هاي حاوي آنتي اكسيدان:

چغندر فرنگي- توت سياه (بلك بري)- توت آبي (بلوبري)- كشمش – بادمجان- كلم بنفش- انگور سياه- آلو سياه

فوايد مصرف برخي از آنتي اكسيدان هاي خوراكي مانند سبزيجات، چاي‌ها و مكمل‌ها به شرح زير است:

كند شدن روند پيري در پوست، نسوج بدن، مفاصل، چشم‌ها، ‌قلب و مغز
داشتن پوستي سالم‌تر، جوان‌تر و درخشان‌تر
كاهش ريسك ابتلا به سرطان
افزايش سم‌زدايي در بدن
افزايش طول عمر
جلوگيري از بيماري‌هاي قلبي و سكته
كاهش مشكلات شناختي مانند زوال عقل
كاهش ريسك مشكلات چشمي مانند آب‌مرواريد و بيماري ماكولا (macular degeneration) كه موجب از بين رفتن شبكيه‌ي چشم مي‌شود
همچنين آنتي اكسيدان ها براي جلوگيري از اكسيداسيون و فساد مواد غذايي به آنها افزوده مي‌شوند.

منبع غني آنتي اكسيدان پيشنهاد ما به شما

راديكال آزاد چيست؟

راديكال‌ آزاد يعني مولكول يا اتم‌هاي ناپايداري كه در لايه آخر يك الكترون جفت نشده داشته باشند. راديكال‌ آزاد در اثر شكستگي يك پيوند از يك مولكول پايدار ايجاد مي‌شود، همين ويژگي باعث افزايش تمايل آن ها به واكنش‌ شيميايي مي‌شود. بنابراين وقتي در واكنش شيميايي الكترون دريافت مي كنند به پايداري مي رسند , اما به راديكال آزاد تبديل مي شوند.

راديكال آزاد مي تواند بسيار مضر باشد اما توليد آن ها توسط بدن امري غير طبيعي و بد نيست. علارغم اينكه راديكال آزاد در روند پيري نقش دارد ، نقش مهمي در سيستم ايمني بدن نيز بازي مي كنند.
بدن ما بعد از انجام واكنش‌هاي سلولي، راديكال‌هاي آزاد توليد مي‌كند. براي مثال كبد راديكال‌هاي آزاد را توليد و از آنها براي سم‌زدايي بدن استفاده مي‌كند، درحالي‌كه گلبول‌هاي سفيد خون از راديكال‌هاي آزاد براي مقابله و از بين بردن ويروس‌ها و باكتري‌ها و سلول‌هاي آسيب‌ديده استفاده مي‌كنند. وقتي نوع خاصي از مولكول‌هاي حاوي اكسيژن مي‌توانند آزادانه در بدن حركت كنند، موجب ايجاد نوعي آسيبِ اكسيداتيو و در نتيجه تشكيل راديكال‌هاي آزاد مي‌شوند. اما وقتي در اثر تغذيه‌ي نامناسب يا قرار گرفتن در معرض سموم مختلف يا عوامل ديگر، سطح آنتي اكسيدان ها در بدن كمتر از راديكال‌هاي آزاد شود، چه اتفاقي مي‌افتد؟

راديكال هاي آزاد مي توانند با پيوستن به مولكول هاي ديگر و انگيختن سلول ها به رشد غيرطبيعي يا از طريق دخالت و ايجاد مزاحمت در عملكرد سلول هاي سالم شامل سلول هاي مغز، سبب آسيب سلولي شوند. راديكال هاي آزاد، محصولات جانبي طبيعي سوخت و ساز بدن به شمار مي روند، اما در موارد حضور آنتي اكسيدان ها اثر اين راديكال هاي آزاد را خنثي كرده و آسيب هاي ناشي از آنها را به حداقل مي رسانند.
پايين آمدن سطح آنتي اكسيدان ها در بدن منجر به پيري زودرس، سلول‌هاي آسيب‌ديده يا جهش‌يافته، نسج و بافتِ آسيب‌ديده، فعال شدن ژن‌هاي معيوب در DNA و افزايش فشار بر سيستم ايمنيِ بدن مي‌شود.
سبك‌زندگي نامناسب با فست‌فودها، تكيه بر داروها و قرار گرفتن در معرض مواد شيميايي و آلاينده‌هاي زيست محيطي، عاملي براي گسترش راديكال‌هاي آزاد است. از آنجا كه بسياري از ما از سنين جواني در معرض استرسِ اكسيداتيو هستيم، به سطح بيشتري از آنتي اكسيدان ها نياز داريم كه به معناي مصرف بيشتر غذاهاي حاوي آنتي اكسيدان است.

با عملكرد آنتي اكسيدان (1) بيشتر آشنا شويد

راديكال آزاد در نهايت به بدن آسيب مي رساند و موجب تخريب سلول هاي DNA نيز مي شود. در حالت عادي در حد بالانس شده اي در كنار آنتي اكسيدان ها در بدن وجود دارند . هنگامي كه اين تناسب در ميان آن ها بر اثر كمبود مصرف آنتي اكسيدان ها برهم بخورد اثرات مخرب آن ها غالب مي شود، كه به اين اثرات مخرب اكسيداسيون مي گويند.

اكسيداسيون همان پروسه اي است كه باعث قهوه اي شدن سيب پوست كنده و تغيير رنگ آهن در معرض آفتاب مي شود.

اكسيداتيو استرس واحد اندازه گيري اكسيداسيون در بدن است. ميزان بالاي اكسيداتيو استرس در بدن رابطه مستقيمي با بروز بيماري آلزايمر، سرطان و بيماري هاي قلبي ، آسم و ديگر بيماري ها دارد.

استرس اكسيداتيو يكي از عوامل اصلي مرگ و مير در بين بزرگسالان مي باشد. آنتي اكسيدان ها با راديكال هاي آزاد مقابله مي كنند آنها به وسيله اهدا كردن يك الكترون به راديكال هاي آزاد موجب مي شوند كه آن ها آرام بگيرند و روند فعاليت آن ها قطع شود . بدن ما از آنتي اكسيدان ها براي كاهش راديكال هاي آزاد استفاده مي كند و رژيم غذايي ابزار انجام اين كار است.

چه مواد غذايي خاصيت آنتي اكسيدان دارند ؟ در اينجا بخوانيد : عملكرد آنتي اكسيدان (2)

گلوتاتيون مهم ترين آنتي اكسيدان است و سلاح اصلي كبد محسوب مي شود. كه از اسيدهاي آمينه ، سيستئين و اسيد گلوماتيك ساخته شده است.

برخي ديگر از مهم ترين آنتي اكسيدان هايي كه احتمالا براي شما شناخته شده است مانند ويتامين A ، C، E، بتاكاروتن ، بيوفلاونوئيدها، سلنيوم ، روي هستند. مس و منگنز نيز در توليد آنتي اكسيدان ها نقش دارند.

مواد شيميايي موجود در گياهان نقش آنتي اكسيداني در بدن انسان بازي مي كنند. اين مواد شيميايي ليكوپن ، تانن ها ، لينگان ها يا كورستين هستند كه بدن آن ها را نمي سازد . آن ها به كاهش التهاب و اثرات اكسيداتيو كمك مي كنند.

عوامل ايجاد راديكال هاي آزاد

چه چيزي باعث افزايش راديكال هاي آزاد مي شود؟ به طور قاطع سبك زندگي غربي. كه شامل غذاهاي فرآوري شده ، عدم وجود غذاهاي سالم ، وابستگي به داروها و آنتي بيوتيك ها ، استفاده از الكل يا مواد مخدر ، آلاينده هاي محيطي و استرس است. اصلي ترين عوامل ايجاد راديكال آزاد عبارتند از:

-فعاليت هاي معمولي بدن مانند تنفس و هاضمه

-قرار گرفتن در معرض اشعه

– قرار گرفتن در معرض ساير آلودگي هاي محيطي

– مصرف سيگار، تنباكو، مواد مخدر و الكل

-مصرف بعضي از دارو ها يا مصرف بعضي آنتي بيوتيك ها كه منجر به مقاومت آنتي بيوتيكي مي شود.

-عادات غذايي نامناسب كه شامل غذاهاي چرب ، ميزان زياد قند ، سموم و افزودني ها، غذاهاي فرآوري شده ، تصفيه شده ، مي باشد كه حاوي راديكال هاي آزاد هستند.

-ورزش كردن زياد (به هنگام فعاليت بدني شديد، بدن به دليل افزايش توليد راديكال هاي آزاد، در معرض فشار اكسايشي قرار مي گيرد)

-ميزان زياد تنش هاي عاطفي و استرس. هورمون هاي استرس مي توانند راديكال هاي آزاد توليد كنند.

آيا مكمل هايي كه برچسب آنتي اكسيدان دارند واقعا با راديكال آزاد مبارزه مي كنند؟

انواع بسيار متفاوتي از آنتي اكسيدان ها در فرم هاي مختلف وجود دارد كه به روش هاي متفاوتي با راديكال هاي آزاد مبارزه مي كنند. به گفته مايكل پولان تنها آنتي اكسيدان هاي طبيعي مي توانند اثرات قابل توجهي در مبارزه با راديكال هاي آزاد داشته باشند و اكثر مكمل هاي مصنوعي تاثير به سزايي در نابودي آن ها ندارند.

وي همچنين اعتقاد دارد غذاهايي كه داراي ويتامين E و C هستند (هر دوي اين ويتامينه ها خواص آنتي اكسيداني دارند) بيشترين تاثير را در نابودي اين اثرات مخرب دارند.

آمار نشان مي دهد كه ۳۰ درصد از آمريكايي ها از طريق مكمل هاي مصنوعي آنتي اكسيدان هاي بدنشان را تامين مي كنند . اما انجمن قلب آمريكا اعتقاد دارد كه آنتي اكسيدان هاي طبيعي كه از غذاهاي كامل به بدن مي رسند و در ميوه ها ، سبزيجات و دانه ها وجود دارند بسيار با كيفيت تر از مكمل ها هستند.

براساس همه صحبت هاي بالا درميابيم كه اگر رژيم غذايي سرشار از مواد مغذي داشته باشيم و از غذاهاي فرآوري شده دوري كنيم و همچنين تمرينات منظم روزانه داشته باشيم مي توانيم از اثرات مخرب راديكال هاي آزاد در امان بمانيم.

توجه:

بسياري از كمپاني هاي سودجو با تبليغاتي همچون داروي ضدپيري و … سعي به فروش مكمل هاي آنتي اكسيداني دارند و همچنين مردم ممكن است كه به علت گرفتاري در دام تبليغات آن ها به مصرف اين مكمل ها ترغيب شوند.

اما نكته اي كه بايد به آن توجه كنيد آن است كه مصرف بيش از اندازه اين مكمل ها مي تواند در عملكرد سيستم ايمني مي تواند اختلال ايجاد كند.

بررسي نهايي و نكات كليدي راديكال هاي آزاد

۱-بدن ما به طور طبيعي بر اثر اعمالي چون نفس كشيدن و هضم غذا و واكنش هاي سلولي راديكال هاي آزاد را توليد مي نمايد همچنين سطح بالاي استرس مي تواند موجب افزايش راديكال هاي آزاد در بدن شود.

۲- آنتي اكسيدان ها مي توانند از بدن ما در مقابل اثرات مخرب راديكال هاي آزاد مانند پيري زودرس ، التهابات و انواع سرطان ها محافظت كند.

۳- بهترين راه كاهش آسيب هاي راديكال هاي ازاد پيروي از سبك زندگي سالم و افزودن غذاهاي كامل به رژيم غذايي و داشتن فعاليت منظم روزانه است. توجه كنيد مصرف غذاهاي كامل تاثير به مراتب بيشتري به نسبت مكمل ها دارد.

درباره ي ارتوپدي بيشتر بدانيد

ارتوپدي Orthopedics شاخه اي از جراحي است كه در حيطه سيستم حركتي بدن فعاليت دارد. سيستم حركتي شامل استخوان ها، مفاصل، عضلات و ديگر بافت هايي است كه در اندام هاي حركتي وجود دارند.

با ساختمان مفصل آشنا شويد

متخصص ارتوپدي كه به آن متخصص استخوان و مفاصل يا جراح استخوان و مفاصل يا ارتوپد هم ميگويند سعي ميكند تا با استفاده از روش هاي جراحي و غير جراحي به درمان مشكلات سيستم حركتي بدن اهتمام ورزد. مشكلاتي مانند :
آسيب هاي استخوان ها و مفاصل بدنبال ضربات مثل شكستگي، در رفتگي، كشيدگي و رگ به رگ شدن، پاره شدن تاندون ها و رباط ها و ...
آسيب‌هاي ورزشي
خراب شدن مفاصل بدن مثل آرتروز و ساييدگي مفصل
عفونت اندام‌ها
تومورهاي استخوان و بافت‌هاي نرم اندام
بيماري‌هاي مادرزادي اندام‌ها

كلمه ارتوپدي ريشه يوناني داشته و اولين بار آنرا آقاي نيكولاس آندري Nicolas Andry در سال 1741 ميلادي از ادغام دو لغت ارتو Orthos به معناي صاف و مستقيم و لغت پدي Paideion به معناي كودك و بچه درست كرد. علت اين تركيب آن بود كه در ابتدا ارتوپدي بدنبال صاف كردن اندام‌ها در بچه هايي بود كه دست و پا يا ستون فقرات كج داشتند.

آموزش ارتوپدي
در ايران افرادي كه مدرك دكتراي پزشكي دارند با طي يك دوره تخصصي چهار ساله در دانشكده هاي پزشكي مدرك تخصصي ارتوپدي را دريافت مي‌كنند. دوره چهار ساله تخصصي ارتوپدي را دوره رزيدنتي Residency ميگويند و پزشكي كه در حال طي اين دوره است را رزيدنت Resident مي‌نامند. پس از طي اين دوره چهار ساله از فرد رزيدنت امتحاني به نام بورد تخصصي ارتوپدي Orthopedic board گرفته مي‌شود و كساني كه در اين امتحان قبول مي‌شوند را صاحب بورد تخصصي مي‌نامند.

به علت گسترش انفجارگونه علوم در همه شاخه ها من جمله ارتوپدي، پزشكي ارتوپدي به زير شاخه هايي تقسيم شده است و بسياري از متخصصين ارتوپدي فعاليت كاري خود را به يك زير شاخه محدود كرده‌اند. آنها به اين طريق سعي مي‌كنند بيشترين تمركز خود را در يك زمينه بگذارند تا علم و تجربه بيشتري را در آن زمينه كسب كنند. اين زير شاخه ها عبارتند از:
جراحي دست
جراحي شانه و آرنج
جراحي ستون مهره
جراحي لگن و مفصل ران
جراحي زانو
جراحي پا
جراحي ارتوپدي كودكان
حراجي تومورهاي سيستم حركتي
جراحي تروما و آسيب‌هاي اسكلتي
جراحي آسيب‌هاي ورزشي
البته همه زير شاخه هاي تخصصي ذكر شده فقط محدود به ارتوپدي نيستند. بطور مثال متخصصين جراحي عمومي هم يك زير شاخه تخصصي بنام جراحي دست دارند و يا متخصصين جراحي اعصاب هم اعمال جراحي ستون فقرات را انجام مي‌دهند.

البته همه زير شاخه هاي تخصصي ذكر شده فقط محدود به ارتوپدي نيستند. بطور مثال متخصصين جراحي عمومي هم يك زير شاخه تخصصي بنام جراحي دست دارند و يا متخصصين جراحي اعصاب هم اعمال جراحي ستون فقرات را انجام مي‌دهند.

در بعضي از اين زير شاخه ها و در بعضي از كشورها دوره هاي تخصصي چند ماهه تا يك ساله اي وجود دارد كه به آنها فلوشيپ Fellowship ميگويند. متخصصين ارتوپدي با گذراندن اين دوره ها در دانشكده هاي پزشكي، سعي مي‌كنند مهارت‌هاي عملي خود را در درمان بيماري‌هاي يك زير گروه تخصصي خاص بيشتر كنند.

اعمال جراحي ارتوپدي
درمان‌هاي مختلفي به توسط متخصصين ارتوپدي انجام مي‌شود كه شايع‌ترين آنها عبارتند از
جا اندازي شكستگي‌ها بصورت بسته با كمك عمل جراحي
اعمال جراحي تعويض مفصل
آرتروسكوپي مفاصل
استئوتومي استخوان‌ها و تصحيح تغيير شكل آنها
پيوند استخوان
ترميم عصب
ترميم يا جابجا كردن تاندون ها

ما در حال‌حاضر اصلا چيزي به نام بيماري ارتوپدي در ايران نداريم. شايد چند بيماري عفوني مانند عفونت زانو و استخوان و... داشته باشيم، اما باز بيماري تلقي نمي‌شود. آن چيزي كه ما اكنون در ايران به‌عنوان اشكال‌هاي ارتوپدي داريم، بيشتر مربوط به مسائلي است كه انسان درطول زمان پيدا مي‌كند. مسائل و مشكل‌هايي كه اغلب به‌علت نوع سبك زندگي، ورزش‌كردن، اضافه‌وزن و...، زودتر در ايران اتفاق مي‌افتند.
شايع‌ترين علتي كه بيماران در حوزه غيرتصادف‌ها به ما مراجعه مي‌كنند، آرتروز(به‌ويژه آرتروز زانو) است؛ علت اصلي ايجاد آرتروز زانو، تحمل تمام وزن بدن است. اغلب صدمه‌هاي واردشده به‌زانو بسيار زياد است، به‌همين‌دليل به‌سرعت به‌سمت آرتروز پيش مي‌رود. چنانچه وزن فرد زياد، ورزش و تحركش كم و ميزان چهارزانو و روي زمين نشستن فرد زياد باشد، آرتروز زودتر اتفاق خواهد افتاد.

آرتروز را بشناسيم

آرتروز يك بيماري مزمن مفصل است كه در آن غضروف مفصلي كم كم از بين مي رود. در ابتدا غضروف پوشاننده انتهاي استخوان خاصيت ارتجايي و قدرت خود را از دست ميدهد، كم كم نازك شده و اين امر آن قدر پيشرفت مي كند تا استخوان زير غضروف بدون پوشش غضروفي مانده و سطح دو استخوان مجاور در ناحيه مفصل به هم نزديك شده و در موارد پيشرفته به هم ساييده مي شوند. با گذشت زمان در لبه هاي مفصل استخوان سازي زيادي و غير طبيعي تشكيل مي شود.با پيشرفت آرتروز درد شديدتر مي شود. بيماراز درد، خشكي، تغيير شكل و گاهي صداي مفصل در هنگام حركت آن شاكي است. در دوران حاد آرتروز، در اثر التهاب به وجود آمده، مفصل ورم مي كند و درد آن شديدتر مي شود. گاهي مفصل آب مي آورد. در اثر درد و بي حركتي كم كم عضلات اطراف ضعيف مي شوند.

بهترين محصولات براي درمان انواع آرتروز

ساختمان مفصل چگونه است؟

معمولا در محل مفصل استخوان ها قدري حجيم تر ميشوند تا سطح تماس آنها با يكديگر بيشتر شود. اين افزايش سطح تماس هم موجب حركت بهتر و هم پايداري بيشتر در حين حركت ميشود.

مفصل قسمتي از سيستم حركتي بدن انسان است كه فعاليت زيادي دارد و به علت همين فعاليت زياد است كه بيش از قسمت هاي ديگر اين سيستم دچار اختلال در عملكرد ميشود. بيشترين بيماري هاي سيستم حركتي بدن در مفاصل است. درد، تورم و خشكي در حركت از معمول ترين مشكلات سيستم حركتي است كه به علت اختلال در كاركرد مفصل بوجود ميايد.

از لحاظ كاركردي سه نوع مفصل در بدن انسان وجود دارد.

مفصل متحرك يا دي آرتروز Diarthrosis
در اين نوع مفاصل دو استخوان تشكيل دهنده مفصل كاملا آزادانه در كنار يكديگر حركت ميكنند. مانند مفصل مچ دست يا زانو. در مفصل زانو استخوان درشت ني كاملا در مقابل استخوان ران حركت كرده و به جلو و عقب ميرود.

مفصل نيمه متحرك يا آمفي آرتروز Amphiarthrosis
در اين نوع مفاصل استخوان هاي تشكيل دهنده مفصل توسط بافتي ديگر به يكديگر چسبيده اند. گرچه اين استخوان ها ميتوانند نسبت به هم حركت كنند ولي اين حركت آزادانه و كامل نيست. به عنوان مثال ميتوان از مفاصل بين دو مهره كمري يا مفصل بين استخوان هاي درشت ني و نازك ني در ناحيه زانو نام برد.

مهره هاي كمر به توسط ديسك بين مهره اي به هم متصل ميشوند. گرچه با تغيير شكل ديسك مهره ها ميتوانند كمي نسبت به هم حركت كنند ولي اين حركت محدود است.

مفصل بدون حركت يا سين آرتروز Synarthrosis
در اين مفاصل دو سر استخوان ها به توسط غضروف يا رباط به هم متصل شده و عملا حركتي بين دو استخوان وجود ندارد. مثل مفصل بين استخوان هاي جمجمه

گرچه جمجمه از تعدادي استخوان صفحه هاي در كنار هم درست شده است كه از هم جدا هستند ولي اين استخوان ها نسبت به هم حركتي ندارند.

غضروف
غضروف بصورت لايه اي است كه انتها هاي استخوان ها را پوشانده و موجب روان شدن حركت دو استخوان نسبت به يكديگر ميشود

كپسول مفصلي
كپسول مفصلي پرده يا كيسه ايست كه دور تا دور مفصل را پوشانده است و در بالا و پايين در محلي كه غضروف تمام ميشود محكم به استخوان ميچسبد. كپسول مفصلي يكي از ساختمان هايي است كه موجب نگه داشته شدن دو سر استخوان در محل مفصل در كنار هم ميشود

رباط يا ليگامان Ligament
رباط يا ليگامان نوارهايي از بافت ليفي يا فيبرو و بسيار محكم هستند كه در اطراف مفصل و بيرون كپسول مفصلي قرار گرفته و موجب پايداري مفصل ميشوند. رباط ها مانع از حركت مفاصل در جهات خاصي ميشوند تا بدين وسيله موجب شوند تا مفصل فقط در جهت هاي معيني حركت كند. در اغلب اوقات رباط ها به كپسول مفصلي چسبيده و جزئي از آن هستند.

لايه سينوويال Synovial membrane
لايه سينوويال يك لايه سلولي ظريف است كه سطح داخلي كپسول مفصلي را ميپوشاند و وظيفه آن ترشح مايع سينوويال Synovial fluid است. مايع سينوويال مايع لزج و لغزنده ايست كه در درون كپسول مفصل است و در بين سطوح مفصل موجب روان شدن لغزش غضروف ها بر روي هم ميشود. اين مايع همچنين غضروف مفصلي را هم تغذيه ميكند.

منيسك Meniscus
منيسك در مفصل زانو وجود دارد. از جنسي شبيه غضروف است و موجب افزايش پايداري مفصل شده و نقش جذب كننده شوك هاي ناشي از ضربات ناگهاني به مفصل را هم بازي ميكند.

ارتوپدي چيست ؟

آرتروز چيست

آرتروز به معناي ساييدگي مفصل و تخريب سطح مفصلي است. در بيمار مبتلا به آرتروز يا ساييدگي مفصل تغيير شكل، درد و محدوديت حركت در مفصل بوجود ميايد. ساييدگي مفصل يا آرتروز درمان ندارد ولي ميتوان با استفاده از روش هايي شدت علائم بيماري و مشكلاتي را كه براي بيمار بوجود آمده است كاهش داد

آرتروز به معناي ساييدگي مفصل و تخريب سطح مفصلي و بدنبال آن تغيير شكل، درد و محدوديت حركت در مفصل است.
آرتريت Arthritis به معناي التهاب مفصل است و استئوآرتريت Osteoarthritis شايع ترين نوع آرتريت است. در استئوآرتريت مشكل اصلي در غضروف مفصلي است و بعد از مدتياستخوان مفصل هم دچار آسيب ميشود. آرتروز Arthrosis يك كلمه يوناني به معناي مفصل است ولي به معناي استئوآرتريت هم بكاربرده ميشود. در فارسي بجاي كلمات استئوآرتريت و آرتروز از كلمه "ساييدگي مفصل" هم استفاده ميشود.

در طول روز و به علت فعاليت هاي بدني مفاصل بدن بطور مرتب در معرض ضربه قرار دارند و اين ضربات مرتبا آسيب هايي را به آنها بخصوص به غضروف مفصلي وارد ميكنند. بدن اين آسيب ها را تا جايي كه ميتواند ترميم ميكند. پس در طول زندگي مفاصل بدن دائما در يك فرآيند آسيب و ترميم قرار دارند.

گاهي اوقات شدت آسيب هاي وارده به مفصل بيش از قدرت ترميم بدن است و يا به عللي قدرت ترميم بدن كاهش يافته و نميتواند آسيب هاي معمولي را مرتبا ترميم كند. در اين موارد غضروف مفصلي بتدريج خرابتر و خرابتر ميشود و اين شروع آرتروز است.
در ابتدا سطح غضروف ريش ريش و لايه لايه ميشود. با هر آسيبي مقداري از روي غضروف برداشته ميشود تا اينكه بتدريج كلفتي غضروف كم ميشود. كم شدن كلفتي غضروف كه در راديولوژي بصورت كاهش فاصله مفصلي ديده ميشود از علائم اوليه شروع ساييدگي مفصل است

آرتروز از سنين 40-30 سالگي بدون اينكه علائمي داشته باشد شروع مي شود. در ميانسالي دردآغاز مي گردد. گرفتاري در زنان بيشتر از مردان است. همه مفاصل مي توانند دچار آرتروز شوند ولي در مفاصل اندام تحتاني كه تحمل وزن بدن را دارند بيشتر است. زانوها، مهره هاي گردن و كمر و انگشتان دست بيشتر گرفتار مي شوند و در مفاصل آرنج و شانه نادر است. اگر علت آرتروز بيماري خاص آن مفصل و يا ضربه باشد محدود به يك مفصل مي باشد در غير اين صورت معمولا چندين مفصل با هم گرفتار مي شوند.

مهمترين علل آرتروز عبارتند از:

ارثي ( ژنتيك) : در بعضي نژادها و بعضي خانواده ها بيشتر است.
علل شغلي : در شغل هايي كه روي مفصل فشار زبادي وارد مي شود و يا در شغل هايي كه بايستي مفاصل مدت ها خم باشند ( مانند نشستن طولاني ) بيشتر است
چاقي
انحراف اندام : مانند ساق پرانتزي كه باعث آرتروز در سمت داخل زانو مي شود.
بعضي از بيماري ها : مانند نقرس و رماتيسم
ورزش درصورتي كه روي اصول صحيح نباشد و فشار بيش از ظرفيت روي مفصل وارد شود.
سابقه ضربه هاي شديد يا شكستگي هاي داخل مفصلي

مهمترين اقداماتي كه براي كنترل آرتروز انجام ميشوند عبارتند از :

تغيير روش زندگي يا Lifestyle
از مهمترين روش هاي كاهش علائم ارتروز تغيير دادن روش زندگي است. مهمترين آنها عبارتند از

كم كردن سطح فعاليت هاي بدني
استفاده كمتر از پله و زمين هاي شيب دار در آرتروز زانو و مفصل ران
استفاده از توالت هاي صندلي دار در آرتروز زانو و مفصل ران
خوابيدن در بستر كمي سفت در آرتروز ستون مهره
بلند نكردن اجسام سنگين
ياد گرفتن طرز صحيح بلند كردن اجسام از روي زمين

ورزش
انجام نرمش هاي كششي و تقويتي ميتواند تا حد زيادي قابليت انعطاف مفاصل را حفظ كرده و آنها را قوي نگه دارد تا بتوان از عهده انجام فعاليت هاي روزمره برآمد. شنا و پياده روي از نرمش هاي خوب هستند. آرتروز هر مفصل نرمش هاي مخصوص به خود دارد كه با ياد گرفتن آنها ميتوان تا حدود زيادي درد را كاهش داد

كاهش وزن
اگر چاق هستند كم كردن وزن ميتواند تا حد زيادي درد ناشي از آرتروز را كم كند. حتي چند كيلو كاهش وزن هم تاثيرات مهمي در كم كردن علائم بيماري دارد. اگر وزن متعادل داريد باز هم كم كردن وزن ميتواند در كاهش علائم بيماري به شما كمك كند.

وسايل كمكي
استفاده از وسايلي مانند بريس هاي زانو، كفي هاي مخصوص كفش و زياد چسب زدن به كشكك براي كنترل حركات آن ميتواند در كاهش دردهاي زانو به علت آرتروز موثر باشد

عصا
به دست گرفتن عصا در دست مقابل اندام دچار آرتروز يا ساييدگي مفصل ميتواند تا حدي درد ناشي از بيماري در مفصل ران و زانو را كم كند

گرما
گرم نگه داشتم مفصل مبتلا به آرتروز ميتواند تا حدي درد ناشي از آن را كاهش دهد. اين گرما ميتواند با استفاده از لباس هاي كلفت تر بدست آيد و يا با استفاده از وسايل كمكي مانند كيسه آب گرم يا حوله برقي بتوان مفصل مبتلا را گرم كرد

دارو
دارو ميتواند درد و التهاب ناشي از آرتروز را كاهش دهد. براي مطالعه داروهاي مورد استفاده در ساييدگي مفصل به مقاله بعد مراجعه كنيد

عمل جراحي
از اعمال جراحي متفاوتي در درمان آرتروز استفاده ميشود. درمان هاي جراحي معمولا براي بيماراني بكار برده ميشود كه درد و ناراحتي آنها به اقدامات درماني قبلي پاسخ مناسبي ندهد.

درمان آرتروز
درمان قطعي جهت آرتروز وجود ندارد. درمان هاي آن جهت از بين بردن درد و در صورت امكان پيشگيري از پيشرفت آرتروز مي باشد . جهت از بين بردن درد ابتدا دارو و بي حركتي مفصل به طور موقت و گاهي فيزيوتراپي شروع مي شود . در آرتروز زانو بايستي از خم و جمع كردن مفصل هنگام نشستن خودداري شود و شخص مبتلا از توالت فرنگي استفاده كند. هنگامي كه شدت درد و علائم بيماري كاهش يافت، تمرينات مناسب ورزشي داده مي شود. بايستي بيمار وزن خود را كم كند تا فشار كمتري روي مفصل باشد و در صورت نياز بايد يا عصا راه برود.

استفاده از محصولات طبي نيز براي تسكين درد توسط پزشكان توصيه شده است .
بهترين محصولات براي درمان انواع آرتروز

براي كسب اطلاعات بيشتر درباره ي ساختمان مفاصل و ارتوپدي كليك كنيد

مكمل چيست؟

امروزه بسياري از افراد همزمان با رژيم غذايي عادي و وعده‌هاي غذايي روزانه خود از موادي به عنوان مكمل هم استفاده مي‌كنند. البته چنانچه رژيم غذايي اصولي و علمي باشد تمام مواد غذايي به‌اندازه كافي به فرد مي‌رسد و نياز به حمايت تغذيه‌اي نيست. مكمل‌هاي غذايي فقط به‌ منظور حمايت تغذيه‌اي و براي رسيدن به هدفي خاص تجويز مي‌شوند. اما مكمل چيست؟

مكمل‌هاي غذايي به‌مثابه موادي هستند كه به‌عنوان تكميل‌كننده يك رژيم غذايي طبيعي مورداستفاده قرار مي‌گيرند. آن‌ها از مواد غذايي يا ساير تركيبات به‌صورت غليظ شده تهيه مي‌شوند و داراي ارزش غذايي و يا اثر فيزيولوژيك در بدن شما مي‌باشند. آن‌ها به‌صورت تك‌ماده‌اي و يا به‌صورت تركيبي ساخته مي‌شوند. مكمل‌ها به شكل‌هاي مختلفي ساخته مي‌شوند، ازجمله: كپسول، قرص، قرص‌هاي مكيدني، پودر، آمپول، شيشه‌هاي قطره‌چكان، و ديگر اشكال مشابه، آن‌ها به‌گونه‌اي طراحي مي‌شوند كه واحدهاي مشخصي از مواد را در خود جاي دهند، اين مواد مي‌تواند شامل ويتامين‌ها، مواد معدني، گياهي، عصاره‌ها و ديگر مواد تشكيل‌دهنده آن‌ها باشد

مكمل و انواع آن
به آنچه كه كامل كننده رژيم غذايي مورد نياز افراد است، “مكمل” گفته مي‌شود. انرژي مكمل‌ها بر اساس نوع آن‌ها متفاوت است. به‌طور كلي مكمل‌هاي غذايي شامل مواد غذايي يعني كربوهيدرات‌ها، پروتئين‌ها، چربي‌ها، املاح، مواد معدني و ويتامين‌ها هستند.

انواع مكمل:

ويتامين‌ها و مواد معدني
گزارش‌شده است بخش زيادي (97 درصد) از افرادي كه به‌طور منظم از مكمل‌هاي غذايي استفاده مي‌كنند، مكمل‌هايي را مصرف مي‌كنند كه در دسته ويتامين‌ها و مواد معدني جاي مي‌گيرند. محبوب‌ترين انواع ويتامين‌ها و مواد معدني مصرف‌شده عبارت‌اند از: مولتي‌ويتامين‌ها، ويتامين D، كلسيم، ويتامين C ، ويتامين B يا B كمپلكس.

مكمل‌هاي خاص
بزرگ‌ترين گروه مكمل‌هاي خاص شامل اسيدهاي چرب امگا 3 مي‌شود كه در روغن ماهي يافت مي‌شود. به‌طوركلي اين مكمل براي كاهش فشارخون و درمان آرتريت روماتوئيد استفاده مي‌شود، صرف‌نظر از اين دو مورد اين مكمل مزاياي ديگري نيز دارد. ديگر مكمل‌هاي اختصاصي عبارت‌اند از: فيبرها، پروبيوتيك‌ها، گلوكوزامين / كندروايتين و كوانزيم Q10.

گياهان و داروهاي گياهي
صرف‌نظر از افراد زيادي كه از گياهان و داروهاي گياهي استفاده مي‌كنند، گروه زيادي از افراد به‌صورت منظم چاي سبز مصرف مي‌كنند. ديگر مواد طبيعي كه براي افراد استفاده‌كننده از تركيبات گياهي موردتوجه است، عبارت‌اند از: سير، كرنبري، اكيناسه و جينسنگ.

مكمل‌هاي ورزشي، چاقي و لاغري
عده‌اي از افراد مكمل‌ها را براي اهداف ورزشي ، تغذيه‌اي و يا مديريت وزن (افزايش وزن يا كاهش وزن) خود استفاده مي‌كنند، كه تخمين زده مي‌شود اين افراد 19 درصد استفاده‌كنندگان از مكمل‌هاي غذايي را تشكيل ‌دهند. از اين گروه، رايج‌ترين مكمل‌ها عبارت‌اند از: مكمل‌هاي پروتئيني، ژل و نوشابه‌هاي انرژي‌زا مكمل گارسينيا كامبوجيا (تمبر هندي)، قهوه سبز و نوشيدني‌هاي افزايش‌دهنده حجم آب بدن.

مكمل‌هاي ورزشي غير هورموني معمولاَ حاوي همان موادي است كه در مكمل‌هاي غذايي يافت مي‌شود. اما تركيبات و مقدار مصرف آن بر اساس ميزان نياز ورزشكاران است. مكمل‌هاي ورزشي هورموني علاوه بر مواد غذايي داراي هورمون‌ها و پيش‌ساز هورمون‌ها نيز هستند.

فرق مكمل‌غذايي با غذا
مكمل غذايي براي كودكان و سالمندان به دفعات تجويز مي‌شود. دكتر لطفعلي پوركاظمي در كتاب “ورزش، درمان بيماري‌ها” تاكيده كرده كه معمولاً مكمل غذايي، خالص‌تر، كم حجم‌تر، قابل جذب‌تر و بدون مواد غير مؤثر و مواد زايد است. در مكمل‌هاي غذايي تركيبات غذايي به‌صورت كربوهيدرات‌ها، اسيدهاي آمينه، اسيدهاي چرب و گليسرول، مواد معدني و املاح و ويتامين‌ها كه در واقع كوچكترين واحدهاي ساختماني تركيبات غذايي است، موجود است.

مكمل غذايي چيست؟؟اينجا را كليك كنيد

دليل استفاده از مكمل غذايي به جاي غذا يا در كنار آن
گاهي اوقات شرايط افرادي به گونه‌‌اي است كه بايد تركيبات غذايي بيشتري به وي برسد پس لازم است غذا كم حجم‌تر، خالص‌تر و قابل جذب‌تر باشد. تصور كنيد براي حمايت تغذيه‌اي فردي لازم است به ازاي هر كيلوگرم از وزن بدن وي كه ۷۰ كيلوگرم است روزانه ۲ گرم پروتئين به او برسد. در چنين شرايط خاصي اگر تنها راه رساندن پروتئين، گوشت در نظر گرفته شود با توجه به نوع گوشت لازم است حدود ۷۰۰ تا ۱۴۰۰ گرم گوشت در رژيم روزانه اين فرد لحاظ شود. به طور حتم تحمل چنين رژيم سنگيني براي هر فردي مشكل است پس مصرف مكمل‌هاي پروتئيني توصيه مي‌شود كه كم حجم‌تر و خالص‌تر هستند. در مورد ورزشكاران هم به دليل تمرينات سنگين و حرفه‌اي كه انجام مي‌دهند، ضرورت دارد كه از مكمل‌هاي غذايي استفاده كنند. البته از نوع مجاز.

ده مكمل پرطرفدار را بشناسيم

صلاحيت تجويز مكمل‌ با كيست؟
طبق قانون مسئول تجويز مكمل بايد شماره نظام پزشكي داشته باشد. يعني اينكه معمولاً صلاحيت تجويز مكمل غذايي با پزشك است. يك پزشك وظيفه دارد پس از گرفتن شرح‌ حال و معاينات دقيق و گاهي هم آزمايش‌هاي پاراكلينيك، وضعيت صحت و سلامت فرد را بررسي كند.

در واقع اين وظيفه پزشك است كه نوع رژيم غذايي را مشخص كند. ممكن است رژيم غذايي معمولي، كم كالري يا پر كالري، كم پروتئين يا سرشار از پروتئين، كم نمك، مايعات، سبزيجات پخته و يا رژيم‌هاي خاص باشد. البته تهيه منوع غذايي و نگارش رژيم غذايي بر اساس دستور پزشك توسط كارشناس تغذيه صورت مي‎گيرد.

آيا مربيان ورزشي صلاحيت تجويز مكمل‌هاي غذايي را دارند؟
پاسخ اين پرسش “نه است”. در كتاب “ورزش، درمان بيماري‌ها”، پوركاظمي در اين مورد چنين توضيح داده است: هر چند كه پزشكان داروساز و همچنين متخصصين و كارشناسان تغذيه از انواع مكمل‌ها و داروها اطلاعات ارزشمند و آكادميك دارند اما مسئوليت قانوني بر اساس مصوبات نظام پزشكي و وزارت بهداشت به عهده كسي است كه مجاز به نسخه نويسي است چراكه اين پزشكان هستند كه بايد در محاكم قضايي برابر شكايات و عوارض احتمالي داروها و مكمل‌ها پاسخگو باشند.

البته كارشناسان تغذيه مي‌توانند در برنامه نويسي رژيم غذايي و مكمل‌ها و ساير مواردي كه براي كاهش وزن يا ازدياد وزن و يا تغذيه در انواع بيماري‌ها اقدام كنند اما از لحاظ علمي و قانوني همه چيز متوجه پزشك است. مثلاَ يك داروساز عليرغم آنكه در حيطه داروشناسي، از موارد مصرف و منع مصرف، تداخلات دارويي، عوارض جانبي و مسائل ديگر داراي علم كافي است اما هرگز در تجويز دارو دخالت نمي‌كند و بدون نسخه و تجويز پزشك دارو نمي‌دهد. در تغذيه نيز شرايط به همين گونه است. در مشخص كردن نوع رژيم غذايي و تجويز مكمل‌هاي غذايي مسئوليت علمي و قانوني متوجه پزشك است و هيچ‌گاه صلاح نيست كه افراد غير مسئول و غير متخصص از جمله دوستان و آشنايان و مربيان ورزشي اقدام به نگارش و توصيه رژيم غذايي نمايند.

هرچند اكثر مكمل‌هاي غذايي موجود در بازار مكمل‌ها در جهان امروز از بهترين مواد پروتئيني، ويتاميني، املاح معدني و تركيبات قندي تشكيل شده‌اند اما بسيار پيش آمده كه در رقابت بين شركت‌هاي بزرگ سازنده اين مواد در دنيا، براي فروش و سودآوري بيشتر، از تركيبات استروئيدي و مواد غير مجاز و سرطان‌زا استفاده مي‌شود. ضمن اينكه بعضي از مكمل‌ها در شرايط غير بهداشتي آماده و تهيه مي‌شوند و سمومي در خود دارند كه موجب ناراحتي‌هاب گوارشي مي‌شوند.

در اينجا با بهترين مكمل ها آشنا شويد

با اين اوصاف بهتر آنكه با خوردن غذاهاي طبيعي مناسب و متعادل و متنوع، تندرستي بدن را تضمين كنيم. چون به هر حال ويتامين‌ها و املاح براي تندرستي و سلامت بدن ضروري‌اند و اگر غذاهاي متنوع براساس انرژي مورد نياز مورد استفاده قرار بگيرد به مصرف مكمل‌ها نيازي نخواهد بود.

مكمل هاي غذايي

گاهي خريد از فروشگاه‌هاي محصولات غذايي و بهداشتي و داروخانه‌ها تبديل به تجربه‌اي خسته‌كننده مي‌شود. ميان مجموعه‌اي از مكمل هاي غذايي و رژيمي درون قفسه‌هاي فروشگاه گيج مي‌شويم و نمي‌دانيم كدام را انتخاب كنيم يا واقعا به كدام مكمل نياز داريم. از ويتامين‌ها و موادمعدني گرفته تا انوع و اقسام قرص‌هاي لاغري، هزاران هزار گزينه براي انتخاب وجود دارد. اما آيا واقعا به همه‌ي اينها نياز داريم؟ آيا تمام اين مكمل هاي غذايي مؤثر هستند يا واقعا كدام يك براي ما بهتر است؟

براي رسيدن به پاسخ اين سوالات در اينجا با مكمل آشنا شويد

طبق آنچه وزارت بهداشت آمريكا درباره‌ي مكمل هاي غذايي مي‌گويد، موارد زير را مي‌توان جزو مكمل هاي غذايي به شمار آورد:

• به عنوان مكمل غذايي بايد در رژيم غذايي گنجانده شود.
• شامل يك يا چند ماده‌ي مشخص (ويتامين‌ها، گياهان دارويي، اسيدهاي آمينه يا ديگر اجزاء تشكيل‌دهنده‌ي آنها) باشد.
• به صورت خوراكي مصرف شود.
• برچسب مكمل غذايي داشته باشد و به عنوان مكمل‌ غذايي در نظر گرفته شود.

از طرفي، سازمان غذا و داروي آمريكا (FDA) موادي را مكمل دارويي مي‌داند كه علاوه بر موارد بالا شامل ويژگي‌هاي زير نيز باشد:

• كيفيت توليد آن بسيار بالا باشد.
• حاوي آلاينده يا ناخالصي نباشد.
• برچسب آن بسيار دقيق و با ذكر جزئيات باشد.

برچسب مكمل‌هاي غذايي
همه مكمل‌هاي غذايي داراي برچسبي هستند كه محتويات، ميزان مواد تشكيل‌دهنده، ميزان توصيه‌شده مصرف در هر وعده و ديگر مواد اضافه‌شده (مانند پركننده‌ها، تركيب‌كننده‌ها و طعم‌دهنده‌ها) را به‌دقت مشخص مي‌سازد. توليدكننده‌هاي مكمل‌هاي غذايي ميزان توصيه‌شده براي مصرف مكمل غذايي در هر وعده را مشخص مي‌كنند، اما ممكن است متخصص تغذيه شما تشخيص دهد، مصرف مقادير متفاوت براي شما مناسب‌تر است.

اثربخشي
اگر در برنامه غذايي شما تنوع مصرف مواد غذايي نباشد، ممكن است مصرف برخي از مكمل‌هاي غذايي بتوانند كمبود برخي از مواد ضروري مغذي را جبران نمايند. بااين‌حال، مكمل‌ها نمي‌توانند جاي داشتن يك رژيم غذايي متنوع كه براي سلامتي از اهميت بالايي برخوردار‌است ، بگيرند. شواهد علمي نشان داده است، برخي از مكمل‌هاي غذايي براي سلامت عمومي بدن و يا براي مديريت برخي از عوارض خاص بيماري‌ها سودمند مي‌باشند. به‌عنوان‌مثال، كلسيم و ويتامين D براي حفظ تراكم استخوان‌ها و كاهش از دست دادن سلول‌هاي استخواني مهم است ؛ اسيدفوليك خطر ابتلا به برخي از نقص‌هاي مادرزادي را كاهش مي‌دهد؛ و اسيدهاي چرب امگا 3 كه از روغن ماهي به دست مي‌آيند، مي‌تواند به برخي از بيماران قلبي كمك نمايد . براي تعيين دقيق اثربخشي مكمل‌هاي ديگر ، نياز به بررسي و ازمايشات بيشتري مي‌باشد.

كيفيت
مكمل‌هاي غذايي محصولات پيچيده‌اي هستند. ماهيت، خلوص، قدرت و تركيب آن‌ها بايد تأييد شود. اضافه كردن اشتباه مواد، استفاده بيش‌ازاندازه و يا كمتر از حد مجاز مواد مغذي در بسته‌بندي، احتمال آلودگي مواد و برچسب‌گذاري غير صحيح محتويات بايد به‌دقت مورد ارزيابي قرار گيرد. چندين سازمان مستقل مكمل‌ها را آزمايش نموده و كيفيت آن‌ها را ارزيابي مي‌كنند، پس از تأييد ازمايشات، اين سازمان‌ها براي مكمل‌ها تأييديه صادر مي‌كنند. اين تأييديه‌ها تضمين مي‌كند كه اين محصول با رعايت استانداردها ساخته‌شده، مواد ذكرشده در برچسب‌ها با محتويات بسته‌بندي مطابقت دارد و در آخر آنكه فاقد مواد آلاينده يا مضر مي‌باشند. اما اين تأييديه‌ها تضمين نمي‌كند كه مكملي بي‌خطر يا مؤثر است.

ايمني و عوارض جانبي
بسياري از مكمل‌ها حاوي موادي هستند كه مي‌توانند اثر فعالي در بدن داشته باشند. هميشه در خصوص احتمال عوارض جانبي غيرمنتظره، به‌خصوص در رابطه با محصولات جديدي كه قبلاً استفاده نكرده‌ايد، مراقب باشيد. اگر افراد بجاي استفاده از داروهاي تجويزشده توسط پزشك از مكمل‌ها استفاده كنند و يا زماني كه هم‌زمان از تركيب زيادي از اين مكمل‌ها مصرف كنند، شانس بروز عوارض افزايش مي‌يابد. برخي از مكمل‌ها مي‌توانند خطر خونريزي را افزايش دهند و يا اگر فردي آن‌ها را قبل يا بعد از عمل جراحي مصرف كند، ممكن است در بيهوشي آن‌ها اختلال ايجاد شود. همچنين مكمل‌هاي غذايي مي‌توانند در اثر برخي از داروهاي تجويزي اختلال ايجاد كنند. به خاطر داشته باشيد كه برخي از تركيبات موجود در مكمل‌هاي غذايي به مقدار زيادي در برخي از محصولات غذايي، ازجمله غلات صبحانه و نوشيدني‌ها اضافه مي‌شوند. درنتيجه، ممكن است در طي روز شما بيشتر ازآنچه تصور مي‌كنيد اين مواد را دريافت نماييد. مصرف زيادتر ممكن است بر اي سلامتي شما مناسب نباشد.

واسيليوس فرانكوس (Vaslios Franغير مجاز مي باشد) پزشك بخش برنامه‌هاي غذايي FDA معتقد است كه نبايد غلات غني شده يا انواع كورن فلكس‌ها، كه در بازار به عنوان مكمل‌هاي صبحانه مطرح مي‌شوند، را با مكمل هاي غذايي اشتباه گرفت. در واقع، مواردي كه به آنها اشاره شد، فقط درباره‌ي انواع قرص‌، كپسول و پودرها صدق مي‌كند و برچسب‌هاي اين محصولات بايد به گونه‌اي باشد كه اعتماد كامل مصرف كننده را در مورد مواد تشكيل دهنده بسته‌بندي محصول به درستي جلب كند. اين كار باعث مي‌شود توليدكنندگان هم درباره‌ي محصولات خود نهايت صداقت را با سازمان غذا و دارو داشته باشند.

مصرف مكمل هاي غذايي براي چه گروه ها و تحت تاثير چه شرايطي الزامي است؟

نوزادان و كودكان:
استفاده از قطره ويتامين D از بدو تولد و قطره آهن از زمان شروع غذاي كمكي.

كودكان پيش دبستاني:
مكمل روي كه كمبود آن در كشور ما گسترده است و مكمل آهن در درصدي كه كم خون هستند.

كودكان دبستاني داراي اختلال رشد:
استفاده از مكمل هاي مولتي ويتامين و مينرال براي كمك به بهبود اشتها و رشد كودكان به صورت دوره اي و محدود.

دوران بلوغ:
دوران بلوغ يكي از دوران هاي رشد سريع است. در صورتي كه نتوانيم از طريق يك رژيم غذايي متعادل، نيازهاي اين دوره را تامين كنيم، استفاده از انواع مكمل ها براي اين دوره ضروري است. مكمل آهن، روي، گاهي مولتي ويتامين ها يا مكمل هاي غذايي پروتئيني براي نوجواناني كه از منابع غذايي و حيواني به اندازه كافي استفاده نمي كنند، ضروري است.

دوران هاي بارداري و شيردهي:
مكمل آهن براي دوره بارداري ضروري است. مكمل اسيد فوليك پيش از بارداري توصيه مي شود. در صورتي كه وزن گيري مادر در دوران بارداري مناسب نباشد، مكمل هاي غذايي مناسب اين دوره نيز لازم است. مادران شيردهي كه رژيم غذايي متعادل ندارند، به منظور تامين شير و حفظ سلامتي مادر به انواع مكمل هاي غذايي نياز دارند.

مصرف ناكافي شير و فرآورده هاي لبني:
افرادي كه به هر دليل نتوانند از مقدار كافي لبنيات استفاده كنند، به مكمل كلسيم و بعضي از مواد مغذي ديگر موجود در لبنيات، نياز دارند.

افراد با شرايط كاري ويژه:
افرادي كه شب كارند يا به صورت شيفتي كار مي كنند، افرادي كه در معادن و دور از نور خورشيد زندگي و فعاليت مي كنند به مكمل ويتامين D و بعضي از ريزمغذي ها نياز دارند.

افراد ميانسال و سالمند: اين افراد بر حسب شرايط خاصي كه با آن مواجه مي شوند، به انواع مكمل ها نياز دارند. به عنوان مثال معده بعضي از افراد سالمند قدرت توليد فاكتور ويتامين B۱۲ را از دست مي دهد، در چنين شرايطي نياز به مكمل تزريقي ويتامين B۱۲ وجود دارد.

ورزشكاران حرفه اي:
با توجه به نوع ورزش، مدت و شدت آن و دوره هاي طولاني تمرينات و مسابقات، نيازهاي بدن شان با رژيم هاي غذايي معمولي تامين نمي شود. در چنين شرايطي استفاده از انواع مكمل ها براي آنها ضروري است.

بيماران بدحال:
بيماران بدحال به غذاهاي ويژه اي نياز دارند، چون در اين بيماران شرايط متعارف هضم و جذب و گاهي متابوليسم مختل مي شود. در اين بيماران مكمل هاي غذايي تنها و بهترين شيوه درمان و كوتاه كردن دوره بيماري است.

افراد با رژيم هاي غذايي نامتعادل:
افرادي كه رژيم هاي غذايي نامتعادل دارند، مثلا كساني كه از ماهي كافي در برنامه غذايي خود استفاده نمي كنند، استفاده از مكمل هاي امگا ۳ براي ايجاد تعادل تغذيه و حفظ سلامتي لازم است.

بنابراين اگر در هريك از اين دسته ها قرار داريد ميتوانيد اينجا را كليك كنيد تا با بهترين مكمل ها آشنا شويد

دوستان عزيزم اولين و مهمترين نكته در رابطه با مكمل هاي غذايي اين است كه هرگز نبايد فراموش كنيد مكمل هاي غذايي به عنوان تكميل‌كننده‌ي رژيم غذايي طراحي شده‌اند، نه به عنوان جايگزين خوراكي‌هاي مغذي. پس قرار نيست كمبود تمام مواد مغذي مورد نياز بدن توسط اين مكمل‌ها تأمين شود.

ديويد گاروتو (David Grotto)، سخنگوي انجمن رژيم غذايي آمريكا، معتقد است: در صورت افت بدن در اثر رژيم غذايي نامناسب يا محدود، مكمل غذايي مي‌تواند كمك كننده باشد، اما در نهايت، حتي يك سري ويتامين، موادمعدني يا ساير مكمل هاي غذايي هرگز نمي‌تواند جاي تغذيه‌ي سالم را بگيرد.

در واقع مواد غذايي تركيبات پيچيده‌اي هستند كه نه تنها شامل انواع ويتامين‌ها، مواد معدني، فيبر‌ها و مواد مغذي (كربوهيدرات‌ها، چربي‌ها و پروتئين‌ها) و مواد شيميايي-گياهي هستند؛ بلكه داراي موادي مغذي و طبيعي‌ هستند كه علم تاكنون موفق به شناسايي بسياري از آنها نشده است. بنابراين حفظ يك رژيم غذايي سالم مزايايي را براي بدن فراهم مي‌كند كه هيچ ماده‌ي ديگري آن را برآورده نمي‌كند.

با اين حال برخي از افراد ممكن است به دليل مشكلات و شرايط متفاوت نياز به مصرف مكمل‌هاي مختلفي داشته باشند. افرادي مانند:

زنان باردار
مادران شيرده
گياه‌خوران سفت و سخت
افرادي كه بدن آنها برخي مواد غذايي را نمي‌تواند تحمل كنند يا به آنها آلرژي دارند
افراد مسن
كساني كه با بيماري‌هاي كليوي، قلبي و عروقي، استخواني و سرطاني دست و پنجه نرم مي‌كنند

اينجا را كليك كنيد تا با ده مكمل پرطرفدار آشنا شويد

خطرات مصرف بيش از حد مكمل هاي غذايي
بسياري از افراد روزانه مقدار بالاتري از حد مجاز، مولتي ويتامين مصرف مي‌كنند و تصورشان اين است كه چون ويتامين مصرف مي‌كنند مشكلي پيش نخواهد آمد، اما آيا اين نگرش درستي است؟
جواب كارشناسان در اين مورد منفي است و معتقدند كه مصرف بيش از اندازه‌ي برخي ويتامين‌ها و مواد معدني مي‌تواند بسيار خطرناك باشد. مصرف بيش از حد مجاز ويتامين‌ها همراه با مواد غذايي حاوي اين ويتامين‌ها مي‌تواند بدن فرد را دچار مسموميت كند. به خصوص ويتامين‌هاي همراه با مواد معدني و همين‌طور ويتامين‌هاي محلول در چربي مثل ويتامين‌هاي A، D، E و K كه در بدن ساخته مي‌شوند.

تذكرات مهم
از مصرف مكمل‌هاي غذايي براي درمان بيماري‌هايي كه خودتان تشخيص داده‌ايد، بدون مشورت با يك متخصص تغذيه، خودداري نماييد.

بدون اجازه پزشك به‌جاي داروهاي تجويزشده از مكمل‌ها استفاده نكنيد، همچنين بدون تأييد پزشك آن‌ها را با داروهاي تجويزشده مصرف نكنيد.
اگر قرار است هرگونه عمل جراحي‌اي انجام دهيد، قبل از مصرف هرگونه مكملي با يك متخصص تغذيه مشورت نماييد.
كلمه درج‌شده "طبيعي" بروي مكمل‌ها، هميشه به معناي بي‌خطر بودن آن‌ها نيست. بي‌خطر بودن مكمل‌ها به عوامل مختلفي بستگي دارد، ازجمله: ساختار شيميايي آن‌ها، چگونگي عملكرد آن‌ها در بدن، چگونگي ساخت و بسته‌بندي و همچنين ميزان دوز استفاده‌شده در بسته‌بندي‌ها. برخي از گياهان خاص (براي مثال، گياه آذان الحمار و يا گياه كاوا) مي‌توانند به كبد آسيب برسانند.

چرا بايد از ضد آفتاب استفاده كنيم؟

نور خورشيد داراي اشعه ي فرابنفش است كه اين اشعه با شكستن كلاژن پوست , ساخت راديكال هاي آزاد و مهار مكانيسم هاي ترميم پوست بيشترين تاثير را در پيري زودرس پوست و ايجاد انواع سرطان هاي پوستي و كك و مك روي پوست دارد و در كل زيبايي و جواني پوست را به طور جدي تهديد ميكند پس براي جلوگيري از اين اثرات مضر ضد آفتاب ها ساخته شدن.

با راديكال آزاد بيشتر آشنا شويد.

ضد آفتاب چيست؟

ماده اي است كه با با فرمولاسيون ها و SPF هاي مختلفي و به شكل هاي متنوعي مثل لوسيون و كرم و ژل و ... تهييه و عرضه مي شود و اگر به شكل صحيح و مرتب استفاده شود مي تواند مانع اشعه ي فرابنفش و تاثيرات مضر آن روي پوست شود ,به طوري كه با قرار گرفتن روي پوست اشعه ي فرابنفش را جذب يا انعكاس مي دهد و اجازه ي رسيدن آن را به لايه هاي عمقي پوست را نمي دهد.

SPF چيست؟

اين عبارت مخفف جمله ي Sun Protection Factor است كه مي توانيم آن را به عيار حفاظتي پوست ترجمه كنيم و در واقع نسبتي است كه مقدار حفاظت كنندگي ضد آفتاب را مي سنجد.

ضد آفتاب ها برا اساس SPF شان دسته بندي مي شوند و از SPF2 تا SPF60 و بالاتر قرار مي گيرند

حال وقتي روي ضدآفتابي ميبينيم كه نوشته شده است ,مثلا SPF20 يعني چه؟اين عدد نشان مي دهد كه اگر فردي در حالت معمول و بدون استفاده از ضد آفتاب در عرض 30 دقيقه صورتش دچار آفتاب سوختگي و قرمزي مي شود اگر از ضدآفتابي با SPF20 استفاده كند و در مقابل نور خورشيد قرار گيرد صورتش بعد از 20*30 دقيقه دچار آفتاب سوختگي و قرمزي مي شود, پس به ياد داشته باشيد كه ضد آفتاب ها را هر چند ساعت يكبار روي پوست بايد تجديد كنيم .مسئله اينجاست كه افراد ترجيح مي دهند از ضد آفتاب هايي با SPF بالاتر استفاده كنند تا مجبور نباشند زياد ضد آفتاب را در طول يك روز روي صورتشان تجديد كنند اما بايد بدانيد كه متخصصان پوست مي گويند كه استفاده مرتب و مداوم از ضد آفتاب هايي با SPF پايين تر به مراتب تاثير بيشتر و بهتري از استفاده از ضد آفتاب هايي با SPFبالاتر دارند پس براي تاثير گرفتن بيشتر از ضدآفتاب ها بايد در مصرف آنها دست و دلباز بود .

سوال بيشتر افراد اين است كه از بين انواع گوناگون ضدآفتاب هايي كه در بازار موجود است كدام يك از آنها مناسب تر هستند ؟

براي انتخاب يك ضد آفتاب مناسب علاوه بر اينكه بايد به مواد تشكيل دهنده ي آن دقت كرد بايد يك سري اطلاعات از جنس و نوع پوست خودمان هم در اختيار داشته باشيم و ضد آفتاب را با آن تطبيق دهيم ,براي انتخاب مناسب تر مي توانيم بايد پزشك متخصص نيز مشورت كنيم.

نكاتي كه در رابطه با مصرف ضد آفتاب بايد بدانيم:

-ضد آفتاب فقط مخصوص خانم ها نيست و آقايان و كودكان هم حتما بايد از آن استفاده كنند

-افراد با پوست روشن تر خيلي بيشتر در معرض اشعه ي نورخورشيد هستند پس اصلا نبايد ضد آفتاب را از سبد خريد خود حذف كنند

-بعد از شنا و ورزش هايي كه با تعرق همراه است اثر ضد آفتاب از بين مي رود پس بايد تجديد شود

-ضد آفتاب فقط مختص روز هاي آفتابي نيست بلكه حتي در هواي ابري نيز اشعه ي فرابنفش به پوست ميرسيد

-ضدآفتاب بايد به تمام نقاط باز بدن ماسيده شود به خصوص صورت ، گوش ها ، پشت دست ها ، قسمت هاي بدون موي سر در مردان و بيني از حساسيت بالايي برخوردار است

-ضد آفتاب انواع پوست ها متفاوت است و حتما بايد مناسب و مطابق با نوع پوست استفاده شود وگرنه اثرات بدي به همراه دارد(بطور مثال براي پوست هاي چرب كه مستعد جوش هستند بايدا ضدآفتاب فاقد چربي استفاده شود )

-ضد آفتاب را بايد نيم ساعت قبل از خارج شدن از خانه استفاده كنيم تا كاملا جذب پوست شود

_ضد آفتاب باعث سوزش چشم مي شود پس از مصرف ضد آفتاب در اطراف چشم پرهيز كنيد

براي انتخاب و خريد ضد آفتاب مناسب پوستتان كليك كنيد

يادتان نرود كه ضد آفتاب مي تواند باعث حساسيت پوستي شود پس حتما در نحوه ي انتخاب ضد آفتاب مناسب با پوست صورتتان دقت لازم را به عمل آوريد.